Vagant คือ ... ความหมายความหมายประวัติศาสตร์และข้อเท็จจริงที่น่าสนใจ

วรรณคดียุคกลางเป็นปรากฏการณ์เกือบไม่มีใครสนใจ ในโรงเรียนก็ไม่ได้ศึกษาและยังเป็นที่อุดมไปด้วยและหลากหลายเป็นวรรณคดีของเวลาต่อมา ในยุคกลางมีประเภทต่างๆเช่นความโรแมนติคของอัศวินบทกวีที่สง่างามของนักร้องหญิงร้องเพลงรักผู้หญิงสวยหรือมหากาพย์ที่กล้าหาญ มีโศกนาฏกรรมที่เล่าขานตามตำนานพื้นบ้านและตำนานต่างๆ มีวรรณกรรมภาษาเมืองที่คมชัดซึ่งทำให้เกิดนิยายและเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย

และมีบทกวีของ Vagant - กล้าหาญและหน้าด้านแล้วก็เป็นเกย์และบางครั้งน่าเบื่อ ในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ผู้เขียนร้องเพลงถึงชีวิตอิสระและความสุขความเย้ายวนใจและการเสแสร้งที่เยาะเย้ย ผลงานที่มีชื่อเสียงที่สุดของพวกเขาคือเพลงการดื่ม Gaudeamus ซึ่งในที่สุดก็กลายเป็นเพลงนักเรียน

เรื่องของชั้นวัฒนธรรมยุคนี้จะเริ่มต้นด้วยคำอธิบายสั้น ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่ผู้ลอบล่าสัตว์เป็นและความหมายของคำที่พวกเขาถูกเรียก

นักวิทยาศาสตร์เดินเหยาะ ๆ

ในการแปลจากภาษาละติน "Vagant" คือ "หลง" คนแรกคือตัวแทนของพระสงฆ์: นักบวชโดยไม่มีตำบลและพระสงฆ์ไม่มีวัด ต่อมาเรียกว่านักเรียนที่หลงทาง ไม่มีอาชีพไม่มีหลังคาเหนือศีรษะนักเรียนเหล่านี้เดินทางไปในกลุ่มใหญ่ ๆ ทั่วยุโรป พวกเขาย้ายจากมหาวิทยาลัยสู่มหาวิทยาลัยเพื่อศึกษาศาสตร์ที่พวกเขาต้องการ

Vagant ไม่ใช่แค่นักเรียนเท่านั้น แต่ยังมีกวีอีกด้วย เป็นคนที่มีความรู้และมีการศึกษาที่รู้จักภาษาละตินเป็นอย่างดีพวกเขายืนหยัดต่อสู้กับฉากหลังของความโง่เขลาที่เกิดขึ้นในทุกยุคกลาง

คริสตจักรไม่ชอบ Vagant เหมือนกับคนเหล่านั้นบ่อยนักพวกเขาเยาะเย้ยเธอในบทกวีของเขา พระสงฆ์ขู่ลงโทษกวีชีวิตหลังความตายที่เรียกว่าพูดหมิ่นประมาทและไทน์ส เป็นกลางหรือแม้กระทั่งความหมายในเชิงบวกของคำว่า "Vagant" ไม่เหมาะกับพวกเขาเพื่อให้พวกเขาขึ้นมาด้วยชื่อเล่นอื่น - goliardy (จากโกลิอัท - ซาตานหรือ Gula - อึกใหญ่ซึ่งหมายความว่าขี้เมาและ bawlers)

อย่างไรก็ตามแม้แต่กวีชื่อนี้ก็ได้รับการจัดการเปลี่ยนความโปรดปรานของคุณ พวกเขากล่าวว่าโกลิอัทในพระคัมภีร์ไม่ใช่ซาตาน แต่เป็นยักษ์ที่แพ้ดาวิด "Vagant" ในกรณีนี้คืออะไร? ลูกหลานของโกลิอัท เขามีอำนาจเหมือนโกลิอัทและเหมือนกับเขาเป็นคนตะกละและเป็นนายในการเขียนบทกวี (นักเขียนบางคนอ้างถึงเรื่องนี้กับโกลิอัท)

มหาวิทยาลัยในยุโรปมีการจัดอย่างไร

ในยุคกลางวิทยาศาสตร์ไม่ได้ถูกแบ่งออกเป็นด้านมนุษยธรรมและโดยธรรมชาติ มีวิทยาศาสตร์ "โดยทั่วไป" และนักวิทยาศาสตร์ "โดยทั่วไป" แต่ความชำนาญเฉพาะด้านของมหาวิทยาลัยก็แคบกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ ยกตัวอย่างเช่นในเมือง Bologna ได้ศึกษากฎหมายใน Sorbonne - theology ใน Salerno Medicine และนักเรียนคนไหนที่ใฝ่ฝันอยากจะศึกษาด้านการแพทย์และด้านขวาต้องทำอะไร? เพียงไปที่มหาวิทยาลัยที่เขาต้องการ - ไปที่โรงเรียนของเขาเองเพราะไม่มีการขนส่งสาธารณะแล้ว

งานนี้ได้รับการอำนวยความสะดวกโดยทั่วทั้งยุโรปภาษาต่างประเทศเป็นภาษาละติน คนรู้ทุกคนต้องรู้จักเธอ ในภาษายุโรปธรรมดาแล้วพวกเขามองด้วยความดูถูกเล็กน้อยเช่นเดียวกับภาษาหยาบคายของคนทั่วไป แต่ด้วยภาษาละตินนักเรียนจาก Swabia และนักเรียนจากอังกฤษเข้าใจได้ง่ายและสามารถแบ่งปันเสื้อผ้าและขนมปังในช่วงเวลาที่ยากลำบาก

วิธี Vagans อาศัยอยู่

ชีวิตที่หลงไหลนั้นไม่ใช่เรื่องแปลกยุคกลางของยุโรปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในศตวรรษที่ 11 และ 13 จากนั้นหลายคนก็แตกออกจากบ้านของพวกเขาและไปหาชาวปาเลสไตน์จาก "นอกรีตซาราเซนส์" หรือกลายเป็นผู้แสวงบุญไปบูชาเทวรูปคริสเตียน ที่นี่และ Vagant เป็นผู้แสวงบุญเฉพาะจากวิทยาศาสตร์เท่านั้น

การท่องเที่ยว Vagant มักเป็น บริษัท ขนาดใหญ่เพียงลำพังพวกเขาจะยากที่จะเอาชีวิตรอด ในสภาพแวดล้อมดังกล่าวความสัมพันธ์ที่เป็นพี่น้องกันเกือบจะพัฒนาขึ้นจากรายได้ร่วมกันและความช่วยเหลือที่ไม่เห็นแก่ตัว

ตามกฎแล้วนักเรียน - รถรางใช้ชีวิตไม่ดีไม่ได้มีหลังคาเหนือศีรษะและไม่สามารถกินอาหารมากมาย เมื่อพวกเขาบรรลุเป้าหมายที่ต้องการแล้ว - มหาวิทยาลัยเริ่มต้นการกวดวิชาหนักขึ้นนาน ในตอนท้ายของการฝึกอบรมไม่กี่คนที่ยืนมันรอการสอบ - ข้อพิพาทสิบสองชั่วโมงกับยี่สิบอาจารย์ที่แตกต่างกัน แต่ Vagant ไม่ชอบนั่งเงียบ ๆ และการยัดเยียด พวกเขาให้ความไว้วางใจ Bacchus ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งการผลิตไวน์และให้เกียรติถึงความสุขในชีวิตการดื่มเหล้าร้านเหล้าและธัญพืช (ลูกเต๋า) สำหรับนักเรียนหลายคนกระบวนการเรียนรู้ไม่เคยสิ้นสุดลงยืดออกไปตลอดชีวิต

คนทั่วไปไม่ชอบ Vagant เนื่องจากเชื่อว่าจากปัญหารุนแรงประเภทนี้ พวกเขาไม่เคยได้รับอนุญาตให้จ่ายเงินคืนและบางครั้งพวกเขาถูกขับออกจากบ้านกลัวว่าพวกเขาจะขโมยอะไรจากสถานที่นี้

บทร้อยกรอง

คำจำกัดความของคำจำกัดความเช่น "เมา" หรือ"Vagabond" ไม่กลัว แต่ในทางตรงกันข้ามพวกเขาก็ภูมิใจกับพวกเขา ในบทกวีของพวกเขามีความสุข, คึกคัก, ไวน์รุ่งโรจน์, เหล้า, ดื่ม, การพนัน งานที่มีชื่อเสียงที่สุดในรูปแบบนี้คือการสวดมนต์อันศักดิ์สิทธิ์ นี่เป็นการล้อเลียนมวลชนของโบสถ์ ในบทกวีสวดบทกวีสลับกับคำอธิษฐานที่เขียนโดยร้อยแก้ว

ถ้อยคำถ้อยคำ

"ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดสวด" ยังเป็นตัวอย่างปราชญ์ต่อต้านศาสนา บทกวีของ Vagant มักล้อเลียนโบสถ์และนักบวชโดยเฉพาะพระสันตะปาปาและคณะสงฆ์ระดับสูงอื่น ๆ ในโองการของพวกเขา Vagant ประณามความโลภความโหดร้ายความเลวทรามและความเจ้าเล่ห์ แม้แต่เรื่องล้อเลียนของพระกิตติคุณซึ่งเรียกว่า "พระวรสารแห่งพระแม่มารีย์"

เกี่ยวกับความรักและชีวิต

Vaganty แต่งบทกวีหลายเรื่องเพื่อความรักและปรัชญา ความรักในมุมมองของพวกเขาอยู่ไกลจากความโรแมนติกสุดยอดจากการสวดมนต์ "ผู้หญิงที่ดีที่สุดในโลก" ผู้หญิงในบทกวีดังกล่าว - หนึ่งในความสุขของชีวิตเช่นไวน์และความรักที่สวยงามที่สุด - ตัณหา

Vagant เป็นนักปรัชญา แต่เป็นแบบพิเศษ บนมือข้างหนึ่งปรัชญาของพวกเขาอยู่ใกล้กับ Epicurean: เพื่อหลีกเลี่ยงความทุกข์ทรมานที่จะสนุกกับชีวิต ในส่วนอื่น ๆ - ในบทกวีของพวกเขามักจะเป็นข้อความสีดำ: ชีวิตเปราะบางชีวิตเต็มไปด้วยความชั่วร้ายชะตากรรมคือความชั่วร้าย ...

นี่เป็นข้อความที่ตัดตอนมาจากบทกวีที่มีชื่อเสียงที่สุดของ Vagant เกี่ยวกับปรัชญา:

เกี่ยวกับ Fortune,

หน้าดวงจันทร์ของคุณ

เปลี่ยนแปลงเสมอ:

มา

ลดลง

วันไม่ได้รับการบันทึก

แล้วคุณจะชั่วร้าย,

ดีจัง

แปลก ๆ จะ;

และขุนนาง,

และไม่มีนัยสำคัญ

คุณเปลี่ยนสัดส่วน (แปลโดย M. Gasparov)

ในปี 1936 บทกวีนี้ถูกนำมาใช้ในเพลงคีตกวีชาวเยอรมัน Carl Orff ด้วยเรื่องที่มีประสิทธิภาพและน่าทึ่งนี้ Cantata of Carmina Burana ได้สิ้นสุดลงแล้ว "โอ้ฟอร์จูน" - หนึ่งในผลงานเพลงที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในประวัติศาสตร์ฟังดูในภาพยนตร์รายการโทรทัศน์และแม้กระทั่งในโฆษณา ทุกคนได้ยินเขาอย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิตของเขา

แต่ชื่อแปลก ๆ คือ "Carmina Burana" คืออะไร?

Carmina Burana

ในปี ค.ศ. 1803 ในอารามบาวาเรียแห่งหนึ่งคือพบต้นฉบับของศตวรรษที่ 13 ซึ่งมีมากกว่าสามร้อยบทกวี เรียกว่า Carmina Burana ("Buran songs") ต้นฉบับนี้เป็นชุดที่ใหญ่ที่สุดและมีชื่อเสียงที่สุดของกวีนิพนธ์ที่หยาบคาย มันแบ่งออกเป็นสี่ส่วน: เพลงเสียดสีความรักเนื้อเพลงการดื่มการแสดงละคร มีส่วนของ "การเพิ่ม" ซึ่งประกอบด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่ได้รวมอยู่ในเพลงก่อน ๆ เช่นเพลงภาษาเยอรมัน (ภาษาหลักของคอลเล็กชันคือภาษาละติน)

จุดเริ่มต้นของต้นฉบับซึ่งมีบทสวดของโบสถ์ก็หายไป

นอกจาก "โอ้ฟอร์จูน" แล้วยังมีผลงานอื่น ๆ อีกมากมายการรวบรวม Carmina Burana ซึ่งเป็นที่นิยม ตัวอย่างเช่นเพลงการดื่มใน Taberna ("ในโรงเตี๊ยม") ซึ่งร้องโดยนักดนตรีพื้นบ้านและดนตรีพื้นบ้านหลายคน อีกบทกวีที่รู้จักกันดีก็คือ Hospita in Gallia ("French side") ในคำแปลฟรีของ Lev Ginzburg - "Farewell to Swabia" ในปีพ. ศ. 2519 เดวิดทักฮานอฟรับบทเพลง "On the Wave of My Memory" และวางไว้ในเพลง เพลง "Out of Vagant" ซึ่งทำโดยอิกอร์อวานอฟ

"Gaudeamus"

เพลงที่มีชื่อเสียง Gaudeamus ไม่ได้เสมอไปเพลงนักเรียน เพลงดื่มนี้ของ Vagant ปรากฏรอบศตวรรษที่ 13 บ้านเกิดของเธอคือมหาวิทยาลัยปารีสหรือมหาวิทยาลัยไฮเดลเบิร์กในเยอรมนี ไม่กี่ศตวรรษ "Gaudeamus" ไม่มีใครบันทึกข้อความของเพลงถูกส่งปากเปล่า ได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2319 ห้าปีต่อมาในปี ค.ศ. 1781 นักเขียน Kindleben ได้ประมวลผลข้อความ "Gaudeamus" อย่างสร้างสรรค์ทำให้เป็นแบบที่มีอยู่จนถึงทุกวันนี้

"Gaudeamus" เป็นงานที่มีความเคร่งขรึมน้อย ตรงกันข้ามมันเป็นเรื่องปกติสำหรับบทกวีบทกวี เพลงนี้เรียกร้องให้มีความสนุกสนานจนกว่าชีวิตจะจบลงซึ่งสั้นและประเดี๋ยวเดียว

Vagant ที่มีชื่อเสียง

ส่วนใหญ่ของบทกวีในคอลเลกชันดังกล่าว,เป็น Carmina Burana หรือที่รู้จักกันน้อย "Cambridge manuscript" เขียน anonyms แต่อย่างไรก็ตามชื่อของกวีหลายคน - vagant ได้รับการเก็บรักษาไว้ในศตวรรษและมีถึงวันของเรา

Vagant ที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดคือเจ้าชายแห่งออร์เลออง (Hugo), Archipythe of Cologne และ Walter of Chatillon

เกี่ยวกับชีวิตปุโรหิตแห่งออร์เลอิกน้อยเป็นที่รู้จักกันดี - เขาอาศัยอยู่ในศตวรรษที่ 11 ศึกษาใน Orleans และคำว่า "primate" ในภาษาละตินหมายถึง "elder" เขาเขียนบทกวีของเขาในภาษาที่เน้นคำหยาบคายหยาบคายหยาบคายอธิบายชีวิตของคนจรจัดและขอทานและพูดคุยเกี่ยวกับการเข้าไปในซ่อง

Archipyte เป็นนามแฝงที่มีความหมาย "greatกวี " ไม่ทราบชื่อจริงของผู้เขียน จากผลงานของเขามีเพียงไม่กี่บทกวีที่มีชีวิตรอดได้เช่น "ในฝรั่งเศส" และ "สารภาพ"

ผลงานของวอลเตอร์แห่งชาดิลลอนผู้ซึ่งอาศัยอยู่ในวันที่ 12ศตวรรษที่หลากหลาย - มันเป็นบทกวีรักและถ้อยคำต่อต้านโบสถ์และบทกวี "Alexandrine" บอกเกี่ยวกับ Alexander มหาราช หลังจากที่เขามีบทกวีหลายโหล พวกเขาสามารถพบได้ใน compilations เช่น Carmina Burana หรือต้นฉบับ Saint-Omer